رضا بنفشه خواه: به ایرانی بودنم می بالم - مجله راهدیو

رضا بنفشه خواه هنرمند پیشکسوت سینما و تئاتر و تلویزیون در روز افتتاح این نمایشگاه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: وقتی آثار زیبای هنرمندان پیشکسوت هنرهای صنایع دستی را می بینم احساس می کنم خودم اصلا هنری ندارم، زیرا هنرمند کسانی هستند که آثاری مانا برای دوران معاصر و نسل های آینده فراوری می نمایند، به یادگار می گذارند و همه اقشار جامعه در هر سنی با هر نگاه و دانش هنری، موج زیبایی و اصالت را در آن اثر درک می نمایند.

بنفشه خواه گفت: وقتی که هنرمندان رشته های سنتی و تجسمی می گذارند، با سایر هنرهای دیگر قابل مقایسه نیست، هنرمندان پیشکسوتی که مانند حافظ و سعدی و فردوسی که مکتب و انسان ساز اند و هنرمندان و شاگردانی پرورش می دهند تا هنرها را حفظ نموده و خودشان در آینده استاد می شوند، شان و جایگاهشان فراتر از نام و لقب استاد است.

عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت کشور گفت: از تماشا آثار پیشکسوتان هنرهای سنتی حیرت زده و شگفت زده شدم، به خودم می بالم که ایرانی هستم و نام کشورم در دنیا با چنین هنرهای فاخری برده می گردد.

وی به آثار منبت چاقویی، نقره کاری و شیشه گری، تابلوهای منبت و دوخت های سنتی و زردوزی در نمایشگاه اشاره نمود و گفت: این آثار ظریف نشان می دهد هنرمند فکر، چشم، انگشتان خود را نه یک روز و چند ماه، بلکه سال ها برای فراوری یک اثر می گذرد و عمر خود را برای هنر گذاشته است، این آثار را نمی توان با ریال و دلار قیمت گذاری و ارزش گذاری کرد. هر چه هست این آثار ارزش معنوی و پیغام فرهنگی برای دنیا هنر دارد.

بنفشه خواه اضافه نمود : هنرمند پیشکسوتی که روح و جانش و چندین دهه از عمرش به هنر آغشته است و به عشق فرهنگ و تاریخ سرزمین و مردم خود زندگی می نماید، اثر فاخر فراوری می نماید جز احترام و قدرشناسی در دوران حیات هیچ توقعی ندارد.

پیشکسوت سینما و تلویزیون خاطر نشان کرد: هر سال که می گذرد یکی از پیشکسوتان هنرمند از میان ما می رود، در همین نمایشگاه هم هنرمندانی که سال های قبل خودشان و آثارشان زینت بخش این نمایشگاه بود، سال جاری نیستند و فقط یاد و خاطره شان در میان هم نسل ها و هم دوره هایشان وجود دارد.

وی گفت: هنرمندان پیشکسوت از نظر روحی خیلی رقیق تر و لطیف تر از سایر هنرمندان هستند، خیلی هم آسیب پذیر تر هستند، کاش مسئولان اقدامات بهتر و کامل تری برای معیشت و درمان آنها به ویژه در شرایط سخت دوران کرونا برای بازارهای هنری، انجام بدهند.

بنفشه خواه در خاتمه این گفت و گو ما را به ابیاتی از اقبال لاهوری مهمان کرد:

تا که بودیم، نبودیم کسی/ کشت ما را غم بی هم نفسی

حال رفتیم و همه یار شدند/ خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانید که هست/ نه در آن وقت که افتاد و شکست